Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی مستند، مستند بلند «شماره ۵» به کارگردانی دانیال رحیمی کاشانی روایتی از سرنوشت متفاوت پنجمین کارخانه ثبت شده و مهم‌ترین بنگاه نساجی ایران آماده نمایش شد.

رحیمی کاشانی درباره سوژه این مستند توضیح داد و گفت: تمدن باستانی سیَلک کاشان را می‌توان نخستین خاستگاه نساجی جهان به شمار آورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هزاران سال پس از تمدن سیلک، مرحوم حسن تفضلی که به پدر صنعت نساجی ایران معروف است با سرمایه‌گذاری خود و تنی چند از تجار و بازرگانان خوشنام کاشان، در سال ۱۳۱۳ مجموعه کارخانه‌ها ریسندگی و بافندگی کاشان و سپس نساجی کاشان را بنا می‌نهد که در گذر زمان به یکی از مهم‌ترین بنگاه‌های صنعتی ایران تبدیل می‌شود.

وی افزود: این کارخانه‌ها از بدو تأسیس، سال‌های متمادی محل اشتغال و امرارمعاش بیش از ۲۰ هزار نفر از شهروندان کاشانی و شهرهای اطراف بوده است اما این مجموعه نیز مانند دیگر صنایع نساجی ایران در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ شمسی با بحران‌های شدیدی دست‌وپنجه نرم می‌کند و همانند سایر کارخانه‌ها مشابه، رو به نابودی کامل می‌رود ولی سرنوشت پنجمین کارخانه ثبت شده ایران متفاوت از سایرین رقم می‌خورد.

رحیمی کاشانی با تأکید بر اینکه مستند بلند «شماره ۵» نمایشی متفاوت از این کارخانه عظیم است، گفت: این فیلم تلاش می‌کند تا برای نخستین‌بار روایتی بی‌فاصله از درون این مجموعه عظیم در خصوص سال‌های بحرانش داشته باشد.

این مستندساز از پایان تولید این مستند ۷۲ دقیقه‌ای خبر داد و گفت: فرایند ساخت این فیلم مستند بلند که از آبان‌ماه ۱۴۰۱ در شهر کاشان آغاز شده بود، پس از ۲۵ جلسه تصویربرداری و ۴ ماه پروسه پس‌تولید، به پایان رسیده و هم اکنون آماده نمایش است. این اثر در هفتمین جشنواره تلویزیونی مستند حضور دارد و روز ۳۰ آبان ساعت ۲۱ از شبکه مستند سیما پخش خواهد شد. همچنین آن را به جشنواره «سینما حقیقت» نیز ارسال کرده‌ایم.

کارگردان و تدوینگر این مستند دانیال رحیمی کاشانی است و از دیگر عوامل آن می‌توان به مدیر تصویربرداری: امیرحسین شاکری، دستیاران تصویر: حسین‌خانی، محمدرضا سبزپوشانی، محمدحسین غلامی، امیرحسین توکلی و حمیدرضا زارع، دستیار کارگردان و صدابردار: علی‌اصغر جوی‌پا، دستیار کارگردان و مدیر تولید: الهام خراسانی، مدیر هماهنگی: محمدحسین حمصیان، صداگذار: محمدرضا امین‌آبادی، عکاس: وجیهه اقبالی، اصلاح رنگ و نور: ابوالفضل سهرابی، گرافیست: علی مهزیار معصومی، طراح صحنه: وحید صباغیان، تدارکات: غلامرضا زیلویی، مدیر تولید: سعید قربانی و تصویربردار هوایی: طرماح رزاقیان اشاره کرد، مؤسسه کِی‌آشیان هم تهیه‌کننده این فیلم است.

مستند «شماره ۵» در مراسمی در روزهای آینده با حضور مدیران و دست‌اندرکاران صنعت نساجی، عوامل ساخت این فیلم و جمعی از سینماگران، رونمایی خواهد شد.

کد خبر 5907705 زهرا منصوری

منبع: مهر

کلیدواژه: جشنواره سینماحقیقت شبکه مستند سیما حسین خانی سینمای مستند فیلم کوتاه تئاتر ایران هنرمندان تئاتر آتیلا پسیانی کنسرت موسیقی جشنواره فیلم کوتاه تهران موسیقی ایرانی سازمان سینمایی سوره درگذشت چهره ها حضور هنر ایران در جهان فرهنگسرای ارسباران تماشاخانه شهرزاد چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران رحیمی کاشانی نساجی ایران شماره ۵

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۴۸۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»

  علی هادیلو؛ اعتماد    پژواک جدایی مناطق آسیای میانه و ایران، قصه‌ای پرغصه به وسعت تاریخ ایران معاصر است؛ اما فارغ از مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته، اغلب ایرانیان را وقوف نیست که چه بر سر میراث هزارسالگان در سرزمین‌های جدا افتاده رفت.   کتاب «تاجیکان ورارود؛ از ۱۸۶۰ تا ۱۹۲۴» نخستین روایت علمی دقیق و مدون به سبک تاریخ‌نویسی‌نو و به زبان فارسی در این زمینه است. این کتاب پرارج گرچه در سال ۱۴۰۰ در ایران منتشر شد، اما به دلیل خاستگاه تاجیکی محقق (نماز حاتم) آنچنانکه باید و شاید در فضای رسانه‌ای ایران ارج نهاده نشد.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود، شرح رنجی است که از فرط بی‌صدایی تاکنون شنیده نشده و برای شنیدن آن باید گوش به دیوار ستبر تاریخ خواباند. این درد به تعبیر فروغ فرخ‌زاد، بانوی شعر و ادب ایران زمین، از آن جنس دردهایی است که «انسان را به سکوت وا می‌دارد، از این رو بسیار سنگین‌تر از دردی است که انسان را به فریاد وا می‌دارد.»   سرگذشت روزگار زبان فارسی و تاجیکان در این کتاب دست‌کمی از دوران پرآشوب پس از ورود و سیطره مغولان بر ایران نداشت و چه بسا تلخ‌تر از آن عصر بود.     قوم مهاجم مغول، به روایت موجز جوینی، «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند»، اما چند سالی نگذشت که پیش از فروپاشی دولت‌شان، در بستر کارگاه حریر فرهنگ، اندیشه و مدنیت ایرانی سر به راه‌تر شده، زبان فارسی را به عنوان زبان خود برگزیدند و به تدریج به کیش و آیین ایرانی و اسلامی گراییدند و حتی مروج آن شدند، حال آنکه زبان فارسی آسیای میانه در چنگ قوم یأجوج و مأجوج گرفتار شده و به مرور جای خود را به زبان‌های روسی و ازبک داد.       نماز حاتم، نویسنده کتاب، از محققان و استادان برجسته و بنام دانشگاه ملی تاجیکستان است. او استاد گروه تاریخ آکادمی علوم تاجیکستان است که تاکنون ۱۵ کتاب و بیش از ۲۶۰ مقاله به نگارش درآورده است.   کتاب‌های تاریخ خلق تاجیک (کتاب درسی برای کلاس نهم) و «سرنگون کردن ترتیبات امیری در بخارا» (کتاب دانشگاهی) از جمله مهم‌ترین آثار این محقق شهیر تاجیکی است.    تاریخ تاجیکان ورارود، روایتی خواندنی درباره ماجرای گذر سرسلامت تتمه زبان فارسی و قوم بزرگ تاجیک در منطقه آسیای میانه از دوران پرتلاطم و پرآشوب سیطره روسیه تزاری و شوروی و سلاخی فارسی‌زبانان آسیای مرکزی در میانه سال‌های (۱۸۶۰-۱۹۲۴) است و ماجرای این گذر تاریخی، سیاسی و فرهنگی به مثابه داستان سیمرغ عطار است که تنها معدودی از مسافران با موفقیت در این سفر سیاسی، تاریخی و فرهنگی به مقصد رسیدند.      کتاب تاریخ تاجیکان ورارود تاریخ صرف نیست و همچنانکه ویل دورانت تاریخ تمدن را شرح دستاوردهای عظیم انسانی روی سواحل رودخانه خروشان و پرهیاهوی تاریخ می‌دانست، روایتی از شجاعت، قهرمانی و تلاش نفسگیر یکی از کهن‌ترین ملت‌های جهان در حفظ و گسترش زبان فارسی، فرهنگ، سنن اخلاقی، اقتصاد، اندیشه، دانش، کشاورزی، ارتباطات و میراث گرانبهای نیاکانی است.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته ایرانی نیست؛ بلکه نویسنده (نماز حاتم) کوشش خود را به کار گرفته تا براساس منابع تازه و از نگاهی نو صفحات درخشان تاریخ نیاکان خویش را در مبارزه با مهاجمان روس و پاسداری از میهن خود روایت کند.   ملتی که به توصیف این محقق، در برابر دشمن، «نه سپر، بلکه فرهنگ خود را پیش گذاشت، به قوم مهاجم دوستی، همزیستی و همکاری را پیشنهاد کرد، خود که فرهیخته و معارف‌پرور بود، به بیگانگان کوچی، برتری دانش و فرهنگ را اثبات نمود، ایشان را نیز به همین راه هدایت ساخت.»   در این کتاب که به کوشش آرش ایران‌پور، محقق ایرانی، برگردان و شرح شده، معادل‌های روسی و «کریلی» با وسواسی مثال‌زدنی به معادل‎های فارسی برگردانده شده است.    این کتاب را می‌توان نمونه‌ای از شکل‌گیری یک مکتب تاریخ‌نگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تاثیرپذیری از راه و روش تاریخ‌نگاری شوروی -البته وجوه علمی و مثبت آن- از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاست‌های مقامات شوروی مربوط می‌شود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد.   این کتاب همچنین نقبی به فرآیند تدریجی فارسی‌زدایی از آسیای میانه زده و روایتی داستان‌گونه و جانسوز دوران فترت زبان فارسی در این خطه، فراروی ما می‌نهد.    از زمان ورود اشغالگران روس به آسیای مرکزی (۱۸۶۰)، شوربختی فارسی‌زبانان و افول تاجیک‌ها آغاز می‌شود و به دلایل متعدد و دسیسه‌های حکمرانان در سیادت روسیه تزاری به ویژه حکومت شوروی به مرور زبان فارسی جایگاه پیشین خود را از دست می‌دهد و حتی ‌کار به تحقیر فارسی زبانان و استحاله قوم تاجیک می رسد‌.      فرآیند فارسی‌زدایی که عملا از دوره حکومت شوروی رنگ و بویی جدید به خود می‌گیرد، با تبر تقسیم‌ (مرزبندی‌های ملی) در ۱۹۲۴ به اوج می‌رسد و میوه‌های خونین آن را می‌توان به ویژه در نسل‌کشی روشنفکران فارسی زبان در دهه ۱۹۳۰ به وضوح مشاهده کرد.   به روایت نویسنده در صفحات مطبوعات چه آسیای میانه و چه روسیه درباره تاجیکان و زبان فارسی (که از ۱۹۲۴ نام آن به تاجیکی تغییر کرد) تقریبا چیزی چاپ نمی‌شد.     حتی «اگر به ناگه مقاله‌ای هم چاپ می‌شد، بیشتر آنها غرض‌ورزانه بوده، گاه تاجیکان و زبان فارسی تاجیکان را آشکارا تحقیر می‌کردند.» کار بدانجا رسید که بر حذف زبان فارسی و انکار موجودیت این زبان و تاجیکان، رسما پافشاری می‌کردند.    گفتنی است کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود» از دهه ۱۸۶۰ تا سال ۱۹24 تالیف نماز حاتم، به کوشش آرش ایرانپور از سوی انتشارات شیرازه ما در ۶۲۴ صفحه منتشر شده است. کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • حمله حیوانات وحشی به گوسفندان در کاشان
  • بانک‌ها هیچ دلیل و علاقه‌ای برای پرداخت وام به مردم ندارند!
  • شکست ذوب‌آهن در فولادشهر، بحران در خانه جدی‌تر از همیشه
  • سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»
  • بهره‌برداری خط دوم کارخانه سیمان رزن در سال آینده
  • جانبازانِ «نون‌ خ» و سرگذشت تلخ یک بازیگر
  • سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران
  • برای 20 سالگی درگذشت گل آقا
  • اختصاص ۶۵ میلیارد ریال جایزه کم‌مصرفی به مشترکان کاشانی
  • جای خالی آقای حرف حساب